این موضوع شاید یکی از مهمترین دغدغه های هموطنان باشد که در شرف دریافت ویزا هستند و نمی دانند از کجا باید شروع بکنند. آیا باید جایی را رزرو کنند از ایران یا اینکه بیایند و ببینند اینجا چه پیش می آید؟ از قضای روزگار هم این قضیه چیزی است که من تجربه نکرده ام و به لطف دوستانی که اینجا بودند خیلی از مسایل بدو ورود به استرالیا رو نداشتم. به هر حال من از تجربه دوستان دیگر می نویسم، دوستانی که تجربه ای در این زمینه دارند لطفا ما رو از نظراتشون بی بهره نگذارند.

به نظر من قدم اول انتخاب منطقه یا Suburb است و جای موقتی که می خواهید بگیرید هم بهتر است توی همان منطقه باشد تا برای پیدا کردن خانه اذیت نشوید. اگر می خواهید بیایید اینجا را ببینید و بعد تصمیم بگیرید که توی چه منطقه ای زندگی کنید به نظر من لازم است که تجدید نظر بکنید. شما باید اول کار یک محل موقت برای اقامت داشته باشید و هر چه سریعتر به دنبال اجاره خانه باشید، فرصت زیادی ندارید، چشم به هم بزنید فریت تان هم رسیده و شما بهتر است قبل از آن جاگیر شده باشید.هزینه سفرهای داخل شهری حتی با وسایل نقلیه عمومی و حمل و نقل بار زیاد است و با توجه به اوضاع اقتصادی فعلی بهتر است از همان ابتدا مواظب جیب تان باشید. شما قبل از سفر مطمئنا باید بودجه ماهیانه تان مشخص باشد و باید بدانید ماهیانه چقدر می توانید برای اجاره منزل بپردازید. بر اساس آن یک سری مناطق از لیست تان حذف می شوند. پس بهتر است قبل از آمدن وب سایت های اجاره مسکنhttp://www.domain.com.au و http://www.realestate.com.au را خورده باشید.

از مناطق باقیمانده هم باید ببینید کجاها احتمال زیادی دارد که با سلیقه و پارامترهای مورد نظر شما جور در بیاد. در خصوص سلیقه می توانید از الگوریتم مسیریابی مورچه ها استفاده کنید. مورچه ها مسیری را می روند که تعداد بیشتری مورچه قبلا ازش رد شده باشد و به این ترتیب احتمال اینکه به غذا برسند بیشتر است. شما هم می توانید محل هایی که ایرانی های هم تیپ شما ساکن هستند رو شناسایی کنید. مسایل دیگری نظیر فاصله زمانی تا محل کار احتمالی (شهر) و دسترسی به وسایل نقلیه عمومی خصوصا قطار شهری در انتخاب شما ممکن است تاثیر بگذارند. همچنین نزدیکی به مرکز آموزش زبان مهاجران بزرگسال (AMES) یا TAFE خصوصا برای دوستان متاهل که همسرشان نیاز به آموزش زبان دارند مهم خواهد بود. نزدیکی به مراکز خرید، امکانات رفاهی و شکل ظاهری محله ها و ... نیز از پارامترهای احتمالی دیگر هستند. در این خصوص Google Map و امکان Street View هم می تواند برای نزدیک کردن تصورات شما به واقعیت کمک کند.

 رزرو یک جای موقت برای بدو ورود، به نظر من اگر بتوانید از ایران رزرو کنید اینجا وقتی رسیدید می دانید کجا بروید و یک تاکسی از فرودگاه می گیرید شما را مستقیم ببرد به آنجا. اینکه کارت اعتباری از کجا پیدا کنید، یک شرکت هایی هستند که از این جور خدمات ارائه می کنند ولی من نمی توانم اینجا معرفی کنید چون بیشترشان بعد یک مدت کلاهبردار از آب در می آیند. حالا اگر به هر حال امکان رزرو از ایران داشتید اولا همانطور که گفتم در همان منطقه ای بگیرید که می خواهید دنبال خانه بگردید.


چک لیست برای اجاره خانه 

این چک لیست رو اماده کرده ام تا قبل از همه چیز خودم حواسم باشد وقتی می خواهم خانه اجاره کنم. شاید برای شما نیز این تجربه ها فایده ای داشته باشد. لطفاً اگر موراد دیگری در نظر دارید اعلام کنید. مشکلی نیست این ده فرمان، دوارده فرمان هم می تونه بشه.

1. اول تصمیم بگیرید چه جور جایی می خواهید اجاره کنید؟ خانه ، آپارتمان کم طبقه و یا اپارتمان بلند مرتبه. راستش اینجا مردمش بیشتر دوست دارند توی خونه های ویلایی زندگی کنند. اگر بشه با مشکلاتش کنار اومد خوبه، از جمله مشکلاتش حشرات (خصوصاً عنکبوت، مگس و پشه)،جک و جونور (مارمولک و مار؟؟) و نمناک بودن، نداشتن آسانسور برای ساختمان های زیر سه طبقه و مشکلات امنیتی! رو می شه نام برد. ، به نظر من یکی دو سالی آدم اینجا باشه و با مدل زندگی اینها بیشتر آشنا بشه شاید همون رو انتخاب کنه. ما که به خاطر همه این مسائل و علاقه به داشتن دید خوب از پنجره، آپارتمان های بلند مرتبه رو ترجیح می دهیم. 

2. انتخاب Suburb قدم بعدی است. این قسمت کار واقعا سخته و یک جور Trade-Off هستش بین پولی که می خواهید بدهید و چیزی که می خواهید بدست بیاورید. مناطقی که ارزان تر هستند، یک جورایی آمار جرم و جنایتشون هم بالاتره، هر روز شما یک خبر بد از Black town تو روزنامه می تونید بخونید. Paramatta رو هم تعریف نمی کنند، ایرانیهای قدیمی تر بیشتر آنجا هستند. به نظر من برای کسی که تازه وارده سخته این کار، ما که خوشبختانه بدلیل اینکه دوستان از قبل Hornsby و Waitara رو انتخاب کرده بودند، اینجا ماندگار شدیم. جای خوبی است چه از نظر آرامش چه از نظر امکانات و مرکز خرید و چه از نظر مردمی که توش زندگی می کنند. کلاس های آموزش زبان بزرگسالان (AMES) هم همینجاست. فقط دوری از شهر مشکلش است که 45 دقیقه با قطار راهه. در ضمن اگر آپارتمان های بلند مرتبه را در گزینه 1 انتخاب کرده اید این Suburb یکی از انتخاب های مناسب محسوب می شود.

3. نزدیکی به ایستگاه قطار یکی دیگر از پارامترهایی است که باید در نظر داشته باشید. Suburb هایی که دسترسی به قطار ندارند و باید از اتوبوس استفاده کنید کرایه های پایین تری دارند. همچنین  دسترسی به ایستگاه های اصلی تر بهتر است. مثلاً ایستگاه Waitara فقط به مسیر North sore line دسترسی دارد ولی ایستگاه Hornsby به قطاری که از سمت غرب سیدنی به شهر می رود هم دسترسی دارد. همچنین یک سری قطارهای اکسپرس هستند که فقط در بعضی از ایستگاه ها توقف می کنند. Suburb اون بعضی از ایستگاه ها رو برای زندگی انتخاب کنید بهتر است.

4. دوری از مسیر قطار و بزرگراه هم اهمیت دارد. در بعضی از مسیر ها، قطار باری هم رد می شود که واقعا صدای وحشتناکی دارد. اگر چه عادت می کنید، ولی چه کاریست، یک جای آروم بگیرید که لذت زندگی را ببرید. به حرف بنگاهیه اعتماد نکنید اگر گفت: نه اینجا کسی تا حالا شکایت نکرده از سر و صدای قطار! 

5. جایی بگیرید که کرایه مناسبی داشته باشه که اگه چند وقت دیگه صاحبخونه خواست کرایه رو ببره بالا مجبور نباشید جابجا شوید. همچنین اینجا کرایه هاش هفته ای است برایتان شاید هفته ای 400 دلار با 450 دلار خیلی متفاوت به نظر نرسد ولی وقتی ماهی تقریبا 220 دلار بالاتر می دهید، میشه سالی 2600 دلار. 

6. آپارتمان هایی که Manager داشته باشند با حساب و کتاب ترند.به دوستان و آشنایان بسپرید که اگر ساختمانشان Manager دارد بسپرند اگر جایی خالی شده باشه بروید ببینید. اینطوری هم به اعتبار معرفی که دارید کمتر مشکل عدم وجود سابقه و مدارک شناسایی برمی خورید و هم معمولا قیمت مناسب تری می توانید پیدا کنید. اگر کسی را ندارید، باز خودتان هم یک سر به ساختمان هایی که دوست دارید بزنید و سراغ Manager ساختمان را بگیرید بهتر است. اینجور ساختمان ها معمولا نیازی نمی بینند در سایت آگهی کنند با معرفی به راحتی اجاره می دهند. 

7.سوسک! موقع بازدید سوسک را هم چک کنید. کافیست کابینت های آشپزخانه را باز کنید و ببینید توی گوشه ها تخم های ریز سیاه رنگ سوسک ها را مشاهده می کنید یا نه. دور و بر فر و ماشین ظرفشویی را هم ببینید. معمولا جای گرم هستند. این را بعد از دو بار تجربه کردن می گویم. ما عمل نکردیم، ولی این چک لیست را می نویسم تا شما عمل کنید. شاید بهتر باشد کلا شرط کنید که قبل از اسباب کشی سمپاشی بکنند. در این حالت هم بهتر است اول تمیز کاریهایتان را بکنید بعد سمپاشی بشود، چون تا دو هفته بعد از سمپاشی نباید تمیز کنید تا اثر سم از بین نرود.

8. تلفن. مطمئن شوید که نفر قبلی که اونجا ساکن بوده تلفن داشته و اون شماره رو صاحبخونه یا بنگاه داره. اینجا وقتی خط تلفن قبلی از اپراتور دیگه ای باشه اولا به جای 60 دلار باید 300 دلار بدهید تا تلفن وصل شود چون نیاز به حضور تکنسین هست و هم ممکنه مثل قضیه ما، کلی گیج بزنند تا بعد یک ماه بفهمند که تکنسین باید بفرستند. این رو با صاحبخونه طی کنید که اگر نیاز به 300 دلار باشه فقط 60 دلارش پای شما باشه. اگر اینترنت کابلی در ساختمان باشد می توانید بی خیال خط تلفن شوید و خط تلفن روی اینترنت (VOIP) بگیرید.

9.مدت قرارداد. اگر احساس می کنید کرایه به نسبت جاهای دیگر خوبه قرارداد را یک ساله ببندید. هزینه های جابجایی خیلی بالاست. دردسرش زیاده و به زیر یک سال نمی ارزه. اینطوری در خصوص افزایش کرایه هم ایمن می شوید.

10. امکانات امنیتی ساختمان را در نظر داشته باشید. داشتن دوربین خصوصا در پارکینگ مهم است، اینجا هم شیشه ماشین را ممکن است بشکنند تا ضبط را ببرند، تعجب نکنید. امکانات رفاهی مثل gym و استخر هم تفاوت هایی است که در مقایسه باید مد نظر قرار بدهید.

11. داشتن گاز یک مزیت بزرگ محسوب می شود. اگر اجاق برقی باشد مصرف برق بالا که عمدتا در زمان پیک است خواهید داشت و صورتحساب برق تان بسیار بالا خواهد بود. عدد و رقم خیلی نمی شه داد ولی فکر می کنم ماهی 50 تا 100 دلار تفاوت داشته باشد. (در ساعات پیک کیلو واتی 25سنت حساب کنید)  

جابجایی و هزینه های آن در استرالیا

ما نگفتیم نمی نویسیم دیگر، گفتیم ممکن است ناخواسته مرحوم شویم. فعلاً شما تشویق بفرمایید انشا الله نهضت را به همراه خانواده ادامه دهیم.
و اما بعد ...
قال المهندس الارنست : و شما را توصیه می کنم به انتخاب موشکافانه محل زندگی، بدانید و اگاه باشید که هزینه های جابجایی فراتر از تصورتان خواهد بود. در خصوص هزینه های جابجایی به موارد زیر می توان اشاره کرد: 
- اگر سر کار می روید علاوه بر آخر هفته ها، وسط هفته نیز یک چند روزی درگیر خواهید بود لذا 700 تا 1000 دلار کاهش درآمد یا استفاده از مرخصی که به هر حال بالقوه پول است را در نظر داشته باشید.

- برق، گاز و تلفن هر کدام برای جابجایی یک هزینه ای را درخواست می کنند. هر کدام 50-60 دلار هزینه دارند در واقع باید تماس بگیرید جای قبلی را disconnect کنید. و جای جدید را Connect کنید. البته کار قطع و وصل برای برق و گاز انجام نمی شود و فقط آدرس شما راعوض می کنند ولی بالاخره شارژ می کنند. ممکنه جای جدید اون شرکت سرویس ندهد لازم باشد با یک شرکت دیگر وارد قرارداد بشوید. که اینها هم یک هزینه های پنهانی دارند. مثلاً یک مبلغ ثابت سالیانه می خواهند. هرکدام پست جداگانه می طلبد که سر فرصت به آنها می پردازیم. تلفن هم 60 دلار است. اگر نیاز به بازدید تکنسین باشد 300 دلار. این را موقع قرارداد با Agency طی کنید که اگر لازم به بازدید تکنسین باشد به پای آنها باشد و شما همان 60 دلار را بپردازید. شما این سه قلم را 180 حساب کنید. دقیقش را بعدا اعلام می کنم

- اینترنت اگر ADSL دارید اولا که یک هزینه ای برای وصل شدن آن در جای جدید می گیرند. برای مورد ما  145 دلار است. یک دو هفته بی اینترنتی را هم مد نظر داشته باشید، در حالی که شما در قرارداد هستید و دارید پولش را می دهید و چون هنوز وصل نشده نمی توانید استفاده کنید. ظرفیت تان هم معمولا به ماه بعد منتقل نمی شود. این قلم را پس سرجمع 200 دلار در نظر بگیرید.

- خود جابجایی هم که داستان دارد. اگر بخواهید از خدمات شرکت هایی که اینکاره هستند مثلCityMove استفاده کنید، می بینید که نوشته یک ماشین 4 تن و 2 کارگر، نیم ساعتی 50 دلار، می گویید خوب 2 ساعته می شه 200 دلار، وقتی که کارتان 5 ساعت تمام طول می کشد آن هم با کمک خودتان، و اگر کمک نمی کردید می توانستید انتظار 7 ساعت را داشته باشید و نیم ساعت بیشتر برای برگشت به مبدا اضافه شارژ می کنند و دور مبلمان نایلون هم بپیچند متری 2 دلار حساب می کنند، شانصد متر استفاده می کنند و در آخر می بینید که 610 دلاری که با عرق جبین و کد یمین بدست آورده اید باید تقدیم کارگرهای ریلکس استرالیایی بکنید. و تازه یادتان می آید که مهندس ارنست زبانش مو درآورد از بس گفت اینها خیلی ریلکس کار می کنند. البته راه حلی در این خصوص هست، کرایه وانت و دو تا چرخ دستی برای 24 ساعت، که زیر 100 دلار در می آید و استفاده از کمک دوستان، که ما به خاطر جابجایی وسط هفته این انتخاب را نداشتیم.

- هزینه خش افتادن روی وسایل و زمان صرف شده و استرس و هزینه های روانی و ... را هم حساب کنید.

سرجمع 2000 دلار بعلاوه هزینه های روانی آن را در نظر داشته باشید. بنابراین تا حد امکان از جابجایی پرهیز کنید مگر اینکه جای ارزان تری با همان کیفیت و شرایط می توانید پیدا کنید که این هزینه ها را پوشش دهد. سر موعد هم اگر صاحبخانه یا Agency قصد بالابردن اجاره را داشته باشند معمولا می توانید چانه بزنید. آنها هم برایشان نمی صرفد هر شش ماه یکبار دنبال مستاجر جدید باشند بنابراین کنار می آیند. 
بزودی یک چک لیست برای انتخاب محل سکونت جهت اجاره آماده خواهم کرد. با ما همراه باشید.